Czy serce nigdy nie zapomina? TKANKI Dominika van Eijkelenborg

TYTUŁ:TKANKI
AUTOR:DOMINIKA VAN EIJKELENBORG
WYDAWNICTWO:KOBIECE
WYDANIE:2018
LICZBA STRON:450

Odkładając przeczytaną książkę pomyślałam sobie.A co gdybym ja miała chore dziecko?Gdyby mój syn był w takiej samej sytuacji co Evi? Czy miałabym  w sobie tyle odwagi,cierpliwości i przede wszystkim zrozumienia dla niego?Jako mama dwóch synów przeczytałam TKANKI z perspektywy mamy.Uwierzcie nie było to łatwe. Nie potrafiłam nie odnieść historii Evi do życia realnego.Jeśli naprawdę istnieje pamięć komórkowa,to jaka przyszłość jawi się tuż za rogiem? Czy należy się jej bać?I ile jeszcze nie wiemy o czym pamięta serce?

Evi Brouwer  nie jest typową nastolatką.Nie ugania się za chłopcami,nie ćwiczy kolejnych makijaży i nie plotkuje całymi dniami przez telefon.Cierpi na poważną chorobę.Jej serce gaśnie,a ona gaśnie powoli razem z nim.Diagnoza jest okrutna.Jeśli nie znajdzie się dawca, dziewczyna w najbliższym czasie umrze.Chantal, mama Evi ,nie rozumie dlaczego spotkało to jej dziecko,jej rodzinę. W myślach wraca do lat,gdy mała Evi w kręconych loczkach beztrosko bawi się pod okiem roześmianych rodziców.Dziewczynka od zawsze była wyjątkowa.Ułożona,taktowna,wrażliwa i bardzo związana z mamą Evi wiodła radosne życie.Choroba zniszczyła wszystko.Uśmiech zamieniła w łzy a szczęśliwe małżeństwo w dwoje niemal obcych sobie ludzi.Rodzice Evi nie przetrwali kryzysu spowodowanego leczeniem córki.Pozostała jednak nadzieja.I tą nadzieją żyje Evi i jej rodzice.

Evi wie,że jej życie to śmierć kogoś innego i trudno jej pogodzić się z tą okrutną rzeczywistością.Ale co zrobić,gdy tak pragnie się żyć. 

 W noc sylwestrową grupka przyjaciół wraca do domu samochodem.Chwila nieuwagi,spożyty alkohol i brawura doprowadzają do wypadku, w którym ginie nastolatka Finya. Jej brat bliźniak,który wychodzi z opresji cało jest zdruzgotany a chłopak dziewczyny przerażony.Kto tak naprawdę spowodował wypadek?

Evi otrzymuje serce zmarłej Finyi.Przeszczep kończy się sukcesem i Evi po krótkiej rekonwalescencji może cieszyć się z uroków bycia nastolatką.Tylko czy,aby na pewno? Mama Evi od początku ma mieszane uczucia i mimo wielkiej radości z powrotu córki do zdrowia, obawia się czegoś nieokreślonego.
Tymczasem Evi wpada w w wir towarzyskiego życia.Chce nadrobić stracony czas.Chce posmakować aktywności i obejrzeć wszystkie jej kolory.Szybko staje się zwyczajną nastolatką taką,o jakiej kiedyś marzyła.Jej życie zmienia się diametralnie i niepostrzeżenie tak jak ona sama.

Evi staje się nową Evi.Evi z nowym sercem nie przypomina już wrażliwej,dojrzałej dziewczyny sprzed operacji.A gdy na jej drodze pojawia się chłopak, świat dziewczynhy wywraca się do góry nogami.Chłopak wyzwala w niej oprócz uczucia niezrozumiałe emocje i zachowania.Evi nie rozumie dlaczego jej postępowanie i wybory są właśnie takie,ale nie potrafi ich zmienić.Dziewczyna powoli pogrąża się w gąszczu niepewności i skomplikowanych wydarzeń.Dodatkowo dręczą ją dziwne koszmary,w których zawsze pojawia się dziewczyna.

Chantal początkowo przymyka oczy na zachowanie córki.Stopniowo jednak budzi się w niej niepokój.Postanawia walczyć o swoje dziecko. Instynkt podpowiada jej,że dzieje się coś dziwnego,niezrozumiałego.Pozornie pozwala być Evi nową Evi,ale rozpoczyna poszukiwania na własną rękę

Jak skończy się historia Evi?Co odkryje dziewczyna? Kto stanie na jej drodze ? I czy będzie mogła żyć pogodzona z przeszłością i teraźniejszością?

 TKANKI to wyjątkowo dobra książka jeśli chodzi o warstwę psychologiczną.Szczegółowo poznajemy poszczególnych bohaterów tej powieści.To wy decydujecie z kim najbardziej zżywacie się podczas poznawania całej historii.Czy będzie to Evi? A może brat bliźniak zmarłej Finyi.W moim przypadku była to Chantal.Jej sposób postrzegania swojego dziecka i jej rola jako matki bardzo mnie poruszyła.

Nie do końca uważam,że TKANKI to thriller.Myślę,że akurat z tego gatunku książka ma niewiele.Zupełnie mnie to nie raziło.Warstwa psychologiczna i sposób przedstawienia zdarzeń jest na tyle pasjonujący,że nie wymagam już niczego innego.

 Recenzje piszę już "na chłodno"Świadomie dałam sobie czas na ochłonięcie z emocji.Od momentu skończenia książki minęło już wiele dni a ja wciąż pamiętam wszystkie wydarzenia dość szczegółowo i  wracam do tamtych emocji.Myślę,że to najlepsza rekomendacja tej pozycji.

Jeśli jesteście ciekawi losów Evi i jej skomplikowanej historii,sięgnijcie koniecznie po TKANKI.

Wciąż czasem myśląc już nie tylko o fikcyjnej Evi,ale o tych,którym przyszło żyć z darowanym sercem, zastanawiam się jak to naprawdę jest.Czy serce nigdy nie zapomina? Czy serce pamięta? .Czy zamyka naszą osobowość i zabiera ją w dalszą podróż?


Za egzemplarz do recenzji serdecznie dziękuje