"Jednostka" Ninni Holmqvist.Przerażająca wizja przyszłośći w powieści dystopijnej.
TYTUŁ:JEDNOSTKA
AUTOR:NINNI HOLMQVIST
WYDAWNICTWO:EDITIO
WYDANIE:2019
LICZBA STRON:276
"Przez pewien czas chciałam to zrobić.Rozważałam,czy powinnam się powiesić,czy rzucić pod rozpędzony pociąg,czy też wykonać pełny skręt na autostradzie i ruszyć pod prąd.Albo po prostu zjechać z drogi.Zabrakło mi jednak odwagi.Dlatego posłusznie czekałam przed swoim domem w umówionym terminie"
Dystopia to słowo pochodzące ze starożytnej greki oznaczające - złe miejsce.Powieści dystopijne ukazują mroczną,pesymistyczną wizję przyszłości,w jakiej nikt z nas nie chciałby żyć.Przykładem takiej dystopijnej historii jest choćby Rok 1984 Georga Orwella.Powieści tego typu nie są lekturami łatwymi ze względu na mocne i bardzo obrazowe konsekwencje postępującej degeneracji współczesnego świata.Sposób przedstawienia w nich panującej hierarchii, odwróconych wartości i niezrozumiałych zasad mogą wzbudzić w nas spodziewany zresztą sprzeciw,ale także niezwykły apetyt na ich poznanie.Tak, ciekawość jest tu elementem zdecydowanie przeważającym.Fantastyczne i jednocześnie przerażające wizje pisarzy zasługują jednak na głębszą analizę i zastanowienie się czy, aby na pewno te wizjonerskie obrazy nie mają nic wspólnego z pomysłami szalonych naukowych bądź zapalonych polityków.Nie o tym oczywiście dzisiaj moja recenzja,ale historia opisana przez Ninni Holmqvist jest tak wstrząsająca i jednocześnie nie nierealna,że skłoniła mnie do wielu przemyśleń.
Wyobraźmy sobie społeczeństwo podzielone na przydatnych i zbędnych.Przydatni to osoby posiadające dzieci,rodzinę. Służą oni społeczeństwu poprzez wychowywanie nowych obywateli.W świecie tym jednak zniszczenie środowiska i wszechobecna chemia spowodowały liczne zaburzenia w organizmach zarówno kobiet jak i mężczyzn.Zdecydowanie trudniej niż dawniej jest zajść w ciążę i urodzić zdrowe,sprawne fizycznie i umysłowo dziecko.Ci,którym się to udaje są chronieni przez państwo.Mogą liczyć na opiekę i pomoc niemal w każdej chorobie w miarę możliwości postępów medycyny.Jeśli przestaje im sprawnie funkcjonować nerka,otrzymują ją.Jeśli potrzebny jest przeszczep rogówki,dawca znajduje się niemal natychmiast.Organy,narządy,które mogą uratować potrzebnych są towarem pierwszej potrzeby,który,przechowuje się w Jednostce.Tym towarem są... ludzie,ludzie zbędni i niepotrzebni w swojej formie wśród społeczeństwa,ale potrzebni dla ratowania innych.Kim są ci nieszczęśnicy?Jak nietrudno się domyślić są to osoby bezdzietne,te,które nie założyły rodzin i funkcjonowały w nim jako single.Nie jest tu ważne kim są ci ludzie i jaki zawód wykonują.Ważny jest ich stan potomstwa.Jego brak skazuje ich na przejście do Jednostki.Zabierane są tam wszystkie bezdzietne kobiety po skończeniu 50 roku życia i mężczyźni po skończeniu 60 roku życia.Tak jest właśnie w przypadku naszej bohaterki Dorrit. Kobieta,która jeszcze do niedawna marzyła o tym,by zajść w ciążę w dniu swoich 50 urodzin traci resztki nadziei.
Jednostka pozornie to przepiękne miejsce,w którym znajdują się wszelkie wygody.Luksusowe wnętrza,sklepy z produktami za darmo,wspaniałe ogrody,kina,teatry,najlepsze kuchnie.Wszystko to ,po to,by zbędni mogli w ostatnich momentach swego życia zakosztować złudnego przepychu i utrzymać ciało w dobrej kondycji aż do dnia ostatecznej donacji.
Jaki los spotka Dorrit? Czy będzie w stanie zmierzyć się z zastaną rzeczywistością.Czy będzie w stanie obserwować nieszczęście bliskich sobie osób?Czy znajdzie namiastkę normalności w świecie,gdzie każdy ruch zbędnych obserwują kamery?
Ninni Holmqvist tworzy wizję przyszłości trudną do zaakceptowania.Dość szczegółowo poznajemy obszar samej Jednostki i panujące w niej zasady.Autorka jednak dalej nie podąża konsekwentnie za swoim pomysłem.Bardziej skupia się na samej bohaterce Dorrit.To jej czytelnik przygląda się szczegółowo.Losy Dorrit przejmują pierwszy plan całej historii prowadząc czytelnika przez emocjonalną huśtawkę.Trochę szkoda,gdyż po niesamowitym początku i obrazowo nakreślonej wizji,mamy ochotę poznać ten szczególnie okrutny świat bliżej.Widać jednak,że celem samej autorki była obserwacja zachowania i radzenia sobie człowieka postawionego w tak trudnej sytuacji.Nie wszystko bowiem co spotyka Dorrit odpowiada schematom przyjętym w Jednostce.Nie możemy przewidzieć do końca jej losów i wyborów.
Książkę zdecydowanie broni sam pomysł fabuły.Jego nieszablonowość powoduje nasze zdumienie.I choć mam spory niedosyt,gdyż chciałabym obszerniejszej historii, może wielowątkowej i bardziej szczegółowej,to muszę przyznać,że lektura jest na tyle intrygująca,że z pewnością zostanie ze mną na dłużej.Wszystkie tematy ustrojowe i prawne jakie zaserwowała nam autorka aż proszą się o doprowadzenie ich do końca na równi z osią wydarzeń głównej bohaterki.
Jednostka to pozycja zasługująca na uwagę i osobiste przemyślenia.Mając na uwadze,że jest to debiut Ninni Holmqvist liczę,że pisarka pokusi się o kolejną interesującą historię,tym bardziej,że jej nienaganny styl zachęca do sięgnięcia po kolejną, ewentualną powieść.
Po przeczytaniu tej pozycji nasuwa mi się mnóstwo pytań.Niektóre nie dają mi spokoju.Są bez odpowiedzi,krzyczące gdzieś...smutne,inne agresywne.Jeśli jest ich tak wiele to znaczy,że autorce udało się przenieść swoją historię poza ramy książki.
Czy i wy postawicie po jej przeczytaniu jakieś pytania? Czy Jednostka zadziwi was,oburzy,zaciekawi? Koniecznie przekonajcie się sami.
Pozdrawiam
MAŁGOSIA
Recenzja powstała dzięki współpracy z wydawnictwem EDITIO
AUTOR:NINNI HOLMQVIST
WYDAWNICTWO:EDITIO
WYDANIE:2019
LICZBA STRON:276
"Przez pewien czas chciałam to zrobić.Rozważałam,czy powinnam się powiesić,czy rzucić pod rozpędzony pociąg,czy też wykonać pełny skręt na autostradzie i ruszyć pod prąd.Albo po prostu zjechać z drogi.Zabrakło mi jednak odwagi.Dlatego posłusznie czekałam przed swoim domem w umówionym terminie"
Dystopia to słowo pochodzące ze starożytnej greki oznaczające - złe miejsce.Powieści dystopijne ukazują mroczną,pesymistyczną wizję przyszłości,w jakiej nikt z nas nie chciałby żyć.Przykładem takiej dystopijnej historii jest choćby Rok 1984 Georga Orwella.Powieści tego typu nie są lekturami łatwymi ze względu na mocne i bardzo obrazowe konsekwencje postępującej degeneracji współczesnego świata.Sposób przedstawienia w nich panującej hierarchii, odwróconych wartości i niezrozumiałych zasad mogą wzbudzić w nas spodziewany zresztą sprzeciw,ale także niezwykły apetyt na ich poznanie.Tak, ciekawość jest tu elementem zdecydowanie przeważającym.Fantastyczne i jednocześnie przerażające wizje pisarzy zasługują jednak na głębszą analizę i zastanowienie się czy, aby na pewno te wizjonerskie obrazy nie mają nic wspólnego z pomysłami szalonych naukowych bądź zapalonych polityków.Nie o tym oczywiście dzisiaj moja recenzja,ale historia opisana przez Ninni Holmqvist jest tak wstrząsająca i jednocześnie nie nierealna,że skłoniła mnie do wielu przemyśleń.
Wyobraźmy sobie społeczeństwo podzielone na przydatnych i zbędnych.Przydatni to osoby posiadające dzieci,rodzinę. Służą oni społeczeństwu poprzez wychowywanie nowych obywateli.W świecie tym jednak zniszczenie środowiska i wszechobecna chemia spowodowały liczne zaburzenia w organizmach zarówno kobiet jak i mężczyzn.Zdecydowanie trudniej niż dawniej jest zajść w ciążę i urodzić zdrowe,sprawne fizycznie i umysłowo dziecko.Ci,którym się to udaje są chronieni przez państwo.Mogą liczyć na opiekę i pomoc niemal w każdej chorobie w miarę możliwości postępów medycyny.Jeśli przestaje im sprawnie funkcjonować nerka,otrzymują ją.Jeśli potrzebny jest przeszczep rogówki,dawca znajduje się niemal natychmiast.Organy,narządy,które mogą uratować potrzebnych są towarem pierwszej potrzeby,który,przechowuje się w Jednostce.Tym towarem są... ludzie,ludzie zbędni i niepotrzebni w swojej formie wśród społeczeństwa,ale potrzebni dla ratowania innych.Kim są ci nieszczęśnicy?Jak nietrudno się domyślić są to osoby bezdzietne,te,które nie założyły rodzin i funkcjonowały w nim jako single.Nie jest tu ważne kim są ci ludzie i jaki zawód wykonują.Ważny jest ich stan potomstwa.Jego brak skazuje ich na przejście do Jednostki.Zabierane są tam wszystkie bezdzietne kobiety po skończeniu 50 roku życia i mężczyźni po skończeniu 60 roku życia.Tak jest właśnie w przypadku naszej bohaterki Dorrit. Kobieta,która jeszcze do niedawna marzyła o tym,by zajść w ciążę w dniu swoich 50 urodzin traci resztki nadziei.
Jednostka pozornie to przepiękne miejsce,w którym znajdują się wszelkie wygody.Luksusowe wnętrza,sklepy z produktami za darmo,wspaniałe ogrody,kina,teatry,najlepsze kuchnie.Wszystko to ,po to,by zbędni mogli w ostatnich momentach swego życia zakosztować złudnego przepychu i utrzymać ciało w dobrej kondycji aż do dnia ostatecznej donacji.
Jaki los spotka Dorrit? Czy będzie w stanie zmierzyć się z zastaną rzeczywistością.Czy będzie w stanie obserwować nieszczęście bliskich sobie osób?Czy znajdzie namiastkę normalności w świecie,gdzie każdy ruch zbędnych obserwują kamery?
Ninni Holmqvist tworzy wizję przyszłości trudną do zaakceptowania.Dość szczegółowo poznajemy obszar samej Jednostki i panujące w niej zasady.Autorka jednak dalej nie podąża konsekwentnie za swoim pomysłem.Bardziej skupia się na samej bohaterce Dorrit.To jej czytelnik przygląda się szczegółowo.Losy Dorrit przejmują pierwszy plan całej historii prowadząc czytelnika przez emocjonalną huśtawkę.Trochę szkoda,gdyż po niesamowitym początku i obrazowo nakreślonej wizji,mamy ochotę poznać ten szczególnie okrutny świat bliżej.Widać jednak,że celem samej autorki była obserwacja zachowania i radzenia sobie człowieka postawionego w tak trudnej sytuacji.Nie wszystko bowiem co spotyka Dorrit odpowiada schematom przyjętym w Jednostce.Nie możemy przewidzieć do końca jej losów i wyborów.
Książkę zdecydowanie broni sam pomysł fabuły.Jego nieszablonowość powoduje nasze zdumienie.I choć mam spory niedosyt,gdyż chciałabym obszerniejszej historii, może wielowątkowej i bardziej szczegółowej,to muszę przyznać,że lektura jest na tyle intrygująca,że z pewnością zostanie ze mną na dłużej.Wszystkie tematy ustrojowe i prawne jakie zaserwowała nam autorka aż proszą się o doprowadzenie ich do końca na równi z osią wydarzeń głównej bohaterki.
Jednostka to pozycja zasługująca na uwagę i osobiste przemyślenia.Mając na uwadze,że jest to debiut Ninni Holmqvist liczę,że pisarka pokusi się o kolejną interesującą historię,tym bardziej,że jej nienaganny styl zachęca do sięgnięcia po kolejną, ewentualną powieść.
Po przeczytaniu tej pozycji nasuwa mi się mnóstwo pytań.Niektóre nie dają mi spokoju.Są bez odpowiedzi,krzyczące gdzieś...smutne,inne agresywne.Jeśli jest ich tak wiele to znaczy,że autorce udało się przenieść swoją historię poza ramy książki.
Czy i wy postawicie po jej przeczytaniu jakieś pytania? Czy Jednostka zadziwi was,oburzy,zaciekawi? Koniecznie przekonajcie się sami.
Pozdrawiam
MAŁGOSIA
Recenzja powstała dzięki współpracy z wydawnictwem EDITIO
Jestem bardzo ciekawa moich wrażeń po lekturze tego tytułu. 😊
OdpowiedzUsuńChętnie poznam twoje wrażenia i zajrzę na bloga.😊
OdpowiedzUsuńUwielbiam dystopię <3 kolejna książka do przeczytania! Dzięki za podsunięcie tytułu <3
OdpowiedzUsuńProszę bardzo.Teraz czytam kolejną dystopie.Niedlugo recenzja
OdpowiedzUsuń